بدون شک در نوروز سال ۷۹ که اولین شبکه ماهواره ای فارسی زبان به شکل غافلگیرکننده و بدون اطلاع مدیران آن در ایران قابل دریافت شد، کمتر کارشناس و مسئولی گمان می برد که پس از ۱۳ سال این شبکه های ماهواره ای بتوانند این گونه بر افکار عمومی تاثیرات کنترل نشده خود را بر جای بگذارند و به یکی از سوژه های مهم کشور تبدیل شود. حدود ۱۳ سال از آن زمان که مجری شبکه «IN Tv» از تماس یک شهروند اصفهانی با این شبکه شوکه شده بود و با تعجب و بهت یک سیب را از پای شبکه خودش نشان داد و از او پرسید «اگر الان مرا می بینی بگو که در دست من چیست؟!» می گذرد و این روزها شبکه های جدیدی در فضای لایتناهی ترکتازی می کنند. «۷ قلوی مهاجم» شاید بهترین تعبیری باشد که بتوان برای شبکه ها به کار برد. هفت شبکه ماهواره ای که هرکدام به صورت زیرکانهای بخشی از مخاطبان را هدف قرار گرفته اند و همین ۷ شبکه به عنوان رقیبی جدی برای سازمان عریض و طویل صدا و سیما و شبکه های بی شمار این سازمان قرار گرفته اند… 

 

پی ام سی PMCpmc

دقیقا ۱۰ سال پیش، زمانی که شبکه های ماهواره ای در تسخیر افرادی مانند امیر قاسمی و شب خیز بودند یک شبکه ۲۴ ساعته موسیقی خیلی بیسر و صدا پا به عرصه رقابت گذاشت. تا پیش از این روال این بود که مجری های شبکه هایی مانند طپش و پن ساعت ها کنار مهمانانشان بنشینند، از هر دری حرف بزنند، خاطره بازی کنند، بینندگان با آن ها تماس تلفنی بگیرند و صحبت های آن ها به صورت زنده روی «ایر» برود. دراین میان گاهگداری هم کلیپ های بیکیفیت موسیقی هم پخش می شد و بقیه ساعت روز هم همان برنامه ها تکرار می شد. شبکه پی ام سی اما بدون استفاده از هیچگونه مجری با الگو برداری از شبکه های معروفی مانند MTv برنامه های خود را به پخش کلیپ های داخلی و کلیپ های روز خارجی (که تا پیش از آن عملا در شبکه های ایرانی پخش نمی شد) اختصاص داد. شکستن برخی هنجارهای اجتماعی و فرهنگی توسط شبکه های ماهواره ای جامعه ایران دقیقا از همین زمان آغاز شد. تا پیش از تاسیس این شبکه، نمایش شکل هایی خاص از پوشش و برخی صحنه ها تابویی بزرگ به حساب می آمد که در کلیپ های ایرانی وجود نداشت و کلیپ های خارجی هم تقریبا از شبکه های فارسی زبان پخش نمی شد. این شبکه اما با نمایش کلیپ های خارجی قبح شکنی خود را آغاز کرد و پس از مدتی کلیپ های ایرانی حتی از نمونه های خارجی نیز سبقت گرفتند! از مهرداد اسماعیلی کیا به عنوان مدیر شبکه PMC نام برده می شود که یکی از ثروتمندان مقیم دوبی محسوب می شود. او شرکتی را به نام KIAMAX افتتاح کرده و همچنین در پروژه هایی از قبیل مجله PMC Magazine ، مجله T۳ ، موسسه مالی ضامن، آژانس هواپیمایی کلاب پرشیا، محصولات آرایشی Qmax ، کنسرت های PMCevent وهمچنین مجله گلچین سرمایهگذاری کرده است. شاید کمتر کسی بداند کیا مکس حدود چهار سال پیش شبکهای جدید به نام لایو کازینورا بر روی ماهواره هاتبرد افتتاح کرد که قرار بود اولین قمار خانه تلویزیونی ایرانی (!) باشد اما پس از گذشت نزدیک به یک ماه از فعالیت خود به دلایل نامعلومی به کار خود پایان داد. مدیریت این شبکه چراغ خاموش حرکت می کند و به همین دلیل شایعات زیادی در مورد وابستگی های او به داخل کشور مطرح می شود. برنامه های این شبکه در ایام سوگواری قطع می شود، کلیپ های دارای مضامین سیاسی اجازه پخش از این شبکه را ندارند، معمولا رنگ پارازیت را به خود نمی بیند و تا سال های سال این شبکه فقط در محدوده ایران پخش می شد و ایرانیان ساکن اروپا و آمریکا از وجود چنین شبکهای بیخبر بودند! با این وجود شبکه PMC که مرکز آن در ابتدا در هلند بود و سپس به دوبی نقل مکان کرد نسبت به سایر شبکه ها همچنان حرفه ای محسوب می شود .این شبکه هم با خوانندگان به اصطلاح زیر زمینی ایران ارتباط دارد و هم به عنوان یکی از شریک های تجاری موسسه آونگ که در لس آنجلس واقع شده با خوانندگان لس آنجلسی کار می کند و در واقع نبض موسیقی غیر رسمی داخل و خارج از کشور در دستان این شبکه قرار گرفته است. یکی از نکته های لاینحل دیگر پی ام سی آن است که هر زمان یک خواننده زیرزمینی داخل ایران تصمیم می گیرد مجوز دریافت کند و سلسله مراتب و پروسه طولانی اخذ مجوز را تا انتها طی می کند، ناگهان این شبکه یک کلیپ از این خوانندگان پخش می کند و سیر اخذ مجوز آن ها به تعویق می افتد!

 

بی بی سی فارسی BBC Persianbbc persian tv

دقیقا در زمانی که هیاهوی شبکه های سیاسی ماهواره ای محدود به شبکه های کُند و خستهای مانند صدای آمریکا، کانال وان، پارس و … می شد ناگهان شبکه تازه نفس بی بی سی فارسی در دیماه سال ۸۷ از راه رسید. سه سال پیش از آغاز به کار این شبکه بود که وزیر وقت خزانهداری یا دارایی انگلستان پرده از راه اندازی این شبکه برداشت. گوردون براون (که در آن زمان وزیر دارایی بود و سپس به مدت سه سال در سمت نخست وزیری انگلیسی هم فعالیت کرد) در پاییز سال ۲۰۰۶ میلادی اعلام کرد که بودجه ای معادل ۱۵ میلیون لیره استرلینگ، نزدیک به ۲۲ میلیون دلار در سال، برای راه اندازی بخش فارسی تلویزیون بی بی سی اختصاص داده است. در پی گذشت نزدیک به سه سال از ارایه طرح تاسیس تلویزیون فارسی زبان بی بی سی و پس از ماه ها آموزش و آزمون برای جذب نیرو از رسانه های ایرانی سرانجام ساعت پنج بعدازظهر روز چهارشنبه، ۲۵ دی ماه، این تلویزیون کار خود را آغاز کرد. این شبکه تلاش کرده بود هرآنچه که دیگر شبکه های ماهواره ای سیاسی در خود نداشتند یک جا جمع کند. استفاده از مجریان و خبرنگاران خوش سیما، جوان و حرفه ای که برخی از آن ها نیز از داخل کشور به آن شبکه رفته بودند موجب شد تا مدیران این شبکه تمامی اهداف سیاسی خود را در ظاهری جذاب ادامه دهند. در این شبکه قرار نیست خط فکری سیاسی بنیانگذاران این شبکه به صورت مستقیم بیان شود و این بار سنگین به عهده مهمانان به ظاهر موجه برنامه های خبری و سایر برنامه های به ظاهر فرهنگی و مستند این شبکه است تا بی بی سی فارسی هیچ گونه جهتگیری مستقیم نداشته باشد. این شبکه تلاش کرده از نقاط ضعف شبکه هایی مانند VOA استفاده کرده و تا آنجا که ممکن است خود را به مردم ایران نزدیک نشان می دهد و از این طریق اثرگذاری این شبکه نیز بالاتر رفته است. برنامه های چند ساعته برای مناسبت های مختلف، نمایش فیلم های مستندسازان داخل کشور، اشراف نسبی به موضوعات اجتماعی روز مردم (به خاطر استفاده از نیروهای جوان و آپ تو دیت) و همچنین پاتک های زیرکانه این شبکه به رقیب دیرینه خود یعنی آمریکا در قالب خبرها و گزارش ها چهرهای جذابتر برای مخاطبان ارائه می کند. بی بی سی فارسی کوچکترین اتفاقات روز کشور را در کمترین لحظه پوشش می دهد و با توجه به اتفاقات روز، ساعت پخش و ویژه برنامه های خود را تغییر می دهد تا مخاطبان بیشتری را به سمت خود جذب کند. بی بی سی فارسی اما دارای جهت گیری عیان سیاسی است که گاه به خاطر سنت مرسوم شبکه جهانی بی بی سی به نتایج غیرمنتظرهای ختم می شود. مثل وقتی که یک مقام اخوان المسلمین مصر در حمایت از رهبر انقلاب ایران با صراحت و قاطعیت صحبت کرد و یا وقتیکه مهاجرانی در پاسخ به لاطائلات نتانیاهو آنچنان آتشین و انقلابی موضع گرفت که مجری بی بی سی هول شد!

 

صدای آمریکا VOAvoa_persian_id_290512a

صدای آمریکا یکی از قدیمی ترین شبکه های سیاسی فارسی زبان محسوب می شود که بخش فارسی آن از سال ۷۵ آغاز به کار کرده و با وجود تلاش های بیشماری که انجام داده اما همچنان در محدوده مخاطبان سنتی خود محصور شده و در جذب سایر مخاطبان ناکام بوده است. این شبکه که گفته می شود با بودجه ۷۵ میلیون دلاری سنای آمریکا مشغول به کار است در چند سال اخیر با مشکلات درونی زیاد مواجه بوده و همین موضوع سبب شده تا ریزش شدیدی در مخاطبانش احساس کند. صدای آمریکا در برنامه های خود همان ژست حداقلی بیطرفانه رقیباش یعنی بی بی سی فارسی را نیز ندارد و نقش یک اپوزیسیون سلطنت طلب را بازی می کند. معمولا افراد مسنتر و یا تندروتر مخاطبان این شبکه هستند. مدیران این شبکه تلاش های بی شماری برای جذب سایر اقشار انجام دادند اما در نهایت در رقابت با بی بی سی بازی را واگذار کردند. حدود سه سال پیش بود که دعواهای داخلی این شبکه به اوج خود رسید و بسیاری از مجریان و کارمندان این شبکه در اعتراض به سانسور، مشکلات مالی و تبعیض اخراج شدند. جمشید چالنگی یکی از این افراد بود که پس از سال ها فعالیت در برنامه تفسیر خبر کنار گذاشته شد و پس از این اتفاق در صفحه خودش در فیس بوک نوشت: «یکی از دلایل تعلیق و سپس اخراج من از VOA سوال از مدیران این شبکه به خاطر کم کردن زمان برنامه و سپس گرفتن این برنامه از من بوده است. فضای حاکم بر شبکه صدای آمریکا آکنده از تبعیض و فساد اداری بود و من در یک جلسه که با مسئولان ارشد صدای آمریکا داشتم این مورد را به آنها گفتم. سوء مدیریت در بخش فارسی صدای آمریکا سبب شده است تا وضعیت کنونی این شبکه مانند فضای حاکم بر ادارات شوروی سابق شود. مدیران سطوح بالای مدیریتی در صدای آمریکا به من قول دادند که به خاطر اظهارات من هیچ انتقام جویی از من صورت نگیرد اما مدیران بخش فارسی از جمله رامین عسگرد تحمل این انتقادات را نداشتند.» جالب آنجاست که مدیر شبکه جم نیز که خود نیز کارنامه سوال برانگیزی دارد در نامهای دست به افشاگری درباره مدیران این شبکه زده و از سانسور حرف هایش در این شبکه خبر داده است. فروردین سال ۸۶ یکی دیگر از اتفاقات جنجالی این شبکه رخ داده و مجری صدای آمریکا در مصاحبه تلفنی با ریگی او را رهبر جنبش مقاومت مردم ایران خطاب کرد!

 

من و تو ManotoManoto-Logo1

آبان سال ۸۹ شبکهای روی ایر رفت که خیلی زود به عنوان یکی از مهاجمان پر قدرت شبکه های ماهواره ای به ایران شناخته شد. در روزهای اولیه تاسیس من و تو این شبکه در حالی که اکثر ساعت کنداکتور برنامه هایش خالی بود با راه اندازی آکادمی موسیقی راه یک ساله را در عرض یک ماه طی کرد و توانست مخاطبان زیادی را به سمت خود جذب کند. در ابتدا حساسیت ها روی این شبکه آنچنان نبود اما پس از آکادمی و شروع برنامه های تازه این شبکه خط فکری آن مشخص شد. شبکه من و تو که دقیقا از همان اصول و ترفندهای حرفه ای بی بی سی فارسی استفاده می کند با مطالعه روی خلأ های برنامهسازی در داخل کشور نیروی خود را بر پوشش این حفره ها قرار داده است. من و تو انرژی خود را روی برنامه های اینترتیمنت و سرگرمی گذاشت و به عنوان مکمل شبکه بیبی سی فارسی درآمد. در برنامه های این شبکه از نشان دادن مستقیم روابط بی بند و بار و شکستن افراطی هنجارهای اجتماعی مانند شبکه های فارسیوان و جم خبری نیست و همه چیز در لایه های زیرین دنبال می شود. شبکه من و تو زیرکانه می کوشد اعتماد مخاطبانش را به عنوان یک شبکه خانوادگی مفرح کسب کند. در هیچ کدام از برنامه های این شبکه سبک دیگر زندگی به صورت مستقیم تبلیغ نمی شود اما برنامه هایی مانند بفرمایید شام، من و تو پلاس و آکادمی موسیقی و… نوعی دیگر از سبک زندگی و در تعارض کامل با آن چیزی که در رسانه های رسمی ما عرضه می شود تبلیغ می شود. موسیقی پاپ، سینمای روز، مجری های جوان و خوش لباس ،نمایش جاذبه های زندگی مدرن و غربی و نمایش هدفدار از نوستالژی های دهه ۵۰ مهمات این شبکه برای تاثیرگذاری بر طبقه متوسط هستند اما نکته جالب بال و پر گرفتن تدریجی برنامه های سیاسی از اتاق خبر گرفته تا تک برنامه های مرتبط با تاریخ سیاسی و اقتصاد سیاسی است…. اتاق خبر من و تو به صورت تدریجی از سایه بیرون آمد و با خط فکری خاص و نیم نگاهی به سلطنتطلبان جهت گیری خودش را نشان داد. در مستندهای تاریخی این شبکه نیز با چشم پوشی بر بخش های عمدهای از واقعیت ها، تصویری دلخواه از مدیران سلطنت طلب این شبکه از روایت های تاریخی را به نمایش گذاشت. این شبکه سلسله مصاحبه هایی با خوانندگان مطرح لس آنجلسی هم انجام داد و محور تمامی این گفتوگو ها مضامین سیاسی و زندگی در به اصطلاح تبعید بود… شنیده شده با آرام شدن فضای سیاسی ایران این شبکه قصد دارد در شش ماهه دوم سال تمرکز خود را روی همان برنامه های سرگرم کننده بگذارد. این مجموعه تلویزیونی در ۲۸ اکتبر سال ۲۰۱۰ در لندن توسط کیوان و مرجان عباسی که زن و شوهر هستند راه اندازی شد. کیوان عباسی فرزند دوم فریبرز عباسی است که مالکیت و مدیریت تلویزیون پارس در آمریکا و شبکه غیر اخلاقی Hostlertv در کانادا را بر عهده داشت. کیوان عباسی مدتی مدیریت شبکه سیاسی فارسی زبان آزادی را برعهده داشت که افرادی مانند رضا فاضلی و بهروز صوراسرافیل نیز در آن حضور داشتند. فاضلی و صوراسرافیل بعدها به دلیل اختلافاتی که بین کیوان عباسی و آنها به وجود آمد، از این شبکه جدا شدند. شبکه آزادی بعد از مدتی به دلیل ضعف محتوا و پایین بودن کیفیت و عدم جذب مخاطب تعطیل شد. بعد از مدتی کیوان کار خود را در فضای اینترنت شروع و شبکه «ببین تی وی» را راه اندازی کرد. این شبکه که فقط از طریق اینترنت قابل رویت بود با همکاری رها اعتمادی (بنی اعتماد)، تیام بصیر و تعدادی چند از دوستان آنها تا مدتی فعالیت داشت و توانست مخاطب خاص خود را جذب کند اما به دلایل مختلف این کار نیز به سرانجام نرسید و بعد از مدتی ببین تی وی نیز تعطیل شد. چند سال بعد او شبکه من و تو را که گفته می شود با بودجهای در حدود ۴۰ میلیون دلار که از سوی دولت انگلیس تامین می شد راه اندازی کرد.

 

فارسی وان Farsi 1farsi1

در زمانی که شبکه های ماهواره ای تمام تمرکز خود را بر پخش برنامه های سیاسی و موزیک گذاشته بودند ناگهان شبکهای از راه رسید که تصیم گرفت خلأ وجود فیلم و سریال در شبکه های ماهواره ای را پر کند. تا پیش از این شبکه ام بی سی پرشیا با پخش فیلم با زیرنویس فارسی بخشی از این مخاطبان را از آن خودش کرده بود اما فارسی وان با تمرکز بر دوبله سریال ها و فیلم ها مخاطبان زیادی را به سمت خود روانه ساخت. این شبکه اما بر خلاف ام بی سی پرشیا پخش سریال های درجه ۲ و ۳ را دستور کار خود قرار داد و ساختارشکنی در زمینه روابط اجتماعی شاه بیت تمامی برنامه های این شبکه بود. فارسیوان این هنجارشکنی را قدم به قدم انجام داد. این شبکه هر چه جلوتر رفت نمایش سریال های دارای مثلث و مربع های عشقی، روابط زنان و مردان متاهل و فرزندان نامشروع در آن پررنگ و پررنگتر شد. دوبله های این شبکه در ابتدا بسیار ضعیف بودند و در افغانستان انجام می شد اما پس از مدتی بر مهارت دوبلورهای آن نیز افزوده شد. گفته می شود پس از انتقاداتی که به دوبله این شبکه وارد شد شبکه ماهواره ای جم اقدام به دوبله فیلم های این شبکه کرد که پس از بروز اختلافات شدید بین مدیران جم و فارسی وان این همکاری قطع شد. فارسی وان حاصل سرمایه گذاری مشترک گروه موبی و کمپانی نیوز کورپوریشن است. گروه موبی در سال ۲۰۰۲ توسط سعد محسنی، استرالیایی افغان تبار و خواهر و دو برادرش تاسیس شد و کمپانی نیوز کورپوریشن متعلق به فردی به نام روبرت مرداک امپراتور رسانهای است که چهارمین مرد ثروتمند آسیاست. روبرت مرداک دارای ۶۰ شبکه تلویزیونی به ۱۳ زبان مختلف است، که روزانه حداقل ۳۰۰ میلیون مخاطب را به خود جلب می کند. همین طور مسئولیت ۱۰۰ روزنامه و مجله معتبر؛ همچون دیلیتلگراف، والاستریت ژورنال، تایمز، ساندیتایمز، نیویورکپست و نیز شبکه های خبری معروفی؛ همچون فاکس، فاکسنیوز و اسکاینیوز و سایت هایی همچون «مای اسپیس» بر عهده این فرد است. ۱۰ میلیون دلار رقمی است که گفته می شود برای راه اندازی این شبکه هزینه شده و شبکه زمزمه نیز از دیگر شبکه های متعلق به این امپراتوری است. شبکه فارسیوان بسیار پیچیده عمل می کند. در ظاهر هیچ نشانی از مخالفت با آموزه های ارزشی و دینی نشان نمی دهد و حتی برای مناسبت های خاص مذهبی هم پیام تبریک و تسلیت می دهد اما سریال های نشان داده شده در این شبکه چیز دیگری را نشان می دهد. از سینا ولیالله به عنوان یکی از تهیه کنندگان و مدیران اصلی فارسیوان نام برده می شود و در کنار او سارا رهبری به عنوان معتمد مرداک به عنوان مسئول خرید سریال و هماهنگی برای دوبله در شبکه فارسی وان مشغول به کار است.

 

 

جم تیوی GEM TVGEM-TV

شبکه جم در سال ۸۶ فعالیت خود را با تمرکز بر موسیقی و کلیپ آغار کرد و به عنوان رقیب اصلی شبکه پی ام سی درآمد اما پس از مدتی سبک کاری خود را به سرگرمی و سپس سریال تغییر داد. از سعید کریمیان به عنوان موسس و مدیر اصلی شبکه جم نام برده می شود. او در سال ۷۷ در رادیو صدای ایران در لس آنجلس شروع به کار کرد و به این ترتیب اولین فعالیت رسانهای او رقم خورد. او پس از حدود دو سال فعالیت در این رادیو از آن جا نقل مکان کرد و چند سالی را در شبکه های مختلف لس آنجلسی سپری کرد. پس از آن بود که برادران کریمیان تصمیم گرفتند برای تجارت به دوبی نقل مکان کنند و از این طریق روابط زیادی با افراد درون کشور پیدا کردند. سعید کریمیان با ارتباطات داخلی خود، سهامدار اصلی سه شرکت بزرگ در تهران به نام های آپولونیا کالج، دبلیو آیپی و گروه طلایی آسیا شد و از آن ها شعبه هایی در کشورهای دیگر تاسیس کرد. همه این عوامل دست به دست هم داد تا کریمیان این شبکه را از سال ۲۰۰۶ میلادی با شعار «جم همه شما را دوست دارد» راه اندازی کند و به عنوان یکی از شبکه های تلویزیونی «گروه موسیقی و سرگرمی عمومی» (General Entertainment and Music Group) با محتوای برنامه هایی نظیر فیلم های سینمایی، مجموعه ها و سریال های تلویزیونی، مستندهای تلویزیونی، برنامه های آموزشی و سایر برنامه های سرگرم کننده جهان فعالیت خود را آغاز کرد. «گروه موسیقی و سرگرمی عمومی» دفاتری در شهرهای دوبی، لندن، کوالالامپور و لس آنجلس دارد و عمده فعالیت خود را بر تغییر سبک زندگی ایرانی ها قرار داد. در واقع شبکه من و تو نسخه بزرگتر و حرفه ایتر از این شبکه است و شبکه جم جزو اولین شبکه های ماهواره های بود که اساس کار خود را بر سبک زندگی گذاشت. با روی کار آمدن شبکه فارسی وان رابطه این شبکه با جم نیز بسیار مساعد شد و سارا رهبری به عنوان مهره کلیدی فارسی وان به صورت همزمان در شبکه جم نیز مشغول به کار شد و حتی گفته می شود مرداک نیز بخشی از سهام جم را خریداری کرد. در عوض مدیر این شبکه به نیروهای فارسی وان قول داده بود که با ارتباطات خود امکان تردد آنها به داخل کشور را فراهم کند. این شبکه پس از چند سال فعالیت در زمینه موسیقی و سرگرمی، کانال دیگری برای پخش سریال راه اندازی کرد که بر خلاف فارسیوان که از فیلم های آمریکای لاتین استفاده می کرد پخش فیلم های ترکیهای را در دستور کار خود قرار داد. عشق ممنوع، ازل، عشق و جزا، حریم سلطان، عمر گل لاله و… از جمله سریال هایی بودند که مخاطبان بی شماری را جذب کردند و نام شبکه «جممووی» را بر سر زبان ها انداخت. همه این اتفاقات سبب شد تا شبکه جم ناگهان رشد کند و تعداد شبکه های خود را به ۱۰ شبکه افزایش داد اما مدتی بعد با بروز اختلافات شدید میان سارا رهبری و سعید کریمیان همه چیز نقش بر آب شد. سارا رهبری از شبکه جم بیرون آمد و با این اتفاق تعداد کانال های این شبکه و کیفیت برنامه های آن نیز کاهش چشمگیری پیدا کرد. مدیر شبکه جم از آن دسته افرادی بود که تلاش می کرد چراغ خاموش حرکت کند اما در یکی، دو سال اخیر افشاگری های زیادی در صفحه فیسبوک این فرد و مدیران شبکه فارسیوان به وجود آمد و باعث شد تا سویه های دیگری از هویت این افراد آشکار شود.

 

شبکه AAAزمان-پخش-برنامه-های-شبکه-AAA-Family

شبکه AAA یکی از نوظهورترین شبکه های ماهواره ای است که مدتی است با دو کانال AAA music و AAA family اقدام به فعالیت می کند. این شبکه دقیقا رویه چند سال گذشته جم را طی می کند و با ایجاد دو شبکه در حوزه موسیقی و سریال اقدام به فعالیت می کند. در مورد مدیران و گردانندگان این شبکه هنوز اطلاعات کاملی در دسترس نیست و گمانهزنی های زیادی درباره آن صورت گرفته است. در اوایل کار این شبکه بسیاری آن را متعلق به مدیریت جم می دانستند و نکته جالب آن جا بود که شبکه AAA اعلام کرد در نظر دارد ادامه سریال عمر گل لاله که به صورت نیمهکاره از جم پخش شده بود را پخش کند! پس از آن بود که شبکه جم نسبت به این اقدام معترض شد و شواهد از مدیریت متفاوت این دو شبکه خبر داد. برخی هم این شبکه را وابسته به شرکت king records می دانند. این شرکت در حال حاضر به عنوان یکی از رقیبان سرسخت شرکت آونگ قرار گرفته و بسیاری از کلیپ های خوانندگان لس آنجلسی توسط این شرکت ساخته می شود. رقابت این دو شرکت به حدی شده که کلیپ های ساخته شده توسط آونگ تنها از شبکه پی ام سی پخش می شود و کلیپ های ساخته شده توسط کینگ رکوردز تنها توسط شبکه AAA music.